Szanowny Pan
Barack Hussein Obama II
Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki. 

wielce szanowny Panie Prezydencie 

Gdzie Pan jest? Sam Pan o sobie mówi, że jest pan kenijskim Amerykaninem. Ale nigdy nie było Pana tutaj, w Mathare Slum. A to właśnie tu Kenia jest chyba taką jaką jest naprawdę. 

Najprawdopodobniej nie wiem Pan, że na czas Pana ostatniej wizyty usunięto z centrum Nairobi wszystkich biedaków. Psuli krajobraz. My psujemy krajobraz. Mathare jest zepsutym krajobrazem. 
Jesteśmy tymi których ukryto i pominięto. Zapomniano o nas i czasem wydaje nam się, że chcą byśmy sami zapomnieli o tym że istniejemy. Jednak jesteśmy tu. W miejscu niczyim, który nie pasuje do tego jaki kraj przedstawia nasz rząd. Nie ufamy naszemu rządowi i Pan też nie powinien. Nie ufamy im bo są zbyt daleko, schowani w szklanych wieżowcach i pilnie strzeżonych willach. Gdzie debatują z chińskimi delegacjami o przyszłych ekonomicznych sukcesach i możliwych inwestycjach. Jednak dla nas to wszystko pozostanie jedynie nic nieznaczącymi, niedostępnymi zdarzeniami.

My codziennie zderzamy się z innymi problemami. Naszego rządu one nie interesują. Bogactwo rozleniwia. Wybudowali jedynie kilka toalet. Co wydaje się więcej niż symboliczne. Reszty nie potrafimy sami rozwiązać. Nie wiemy jak. Staramy się ale czasem pozostaje nam tylko starać się żyć dalej. Najczęściej to jednak wegetacja. W lepiankach skonstruowanych z odpadków, między którymi płyną potoki nieczystości i śmieci. Bez szans na zmianę, bez żadnych szans. Edukacja, która bywa czasem jedyną nadzieją, jest najczęściej po za naszym zasięgiem. W Kenii nic nie jest za darmo. Dlatego chorujemy, głodujemy, pozostajemy analfabetami. Jesteśmy bici, okradani i gwałceni. Bez szansy na sprawiedliwość. Jest dla nas zbyt droga. Umieramy jako statystki. Potrzebne naszemu rządowi by prosić świat o pomoc. Pomoc, która nigdy do nas nie dociera. 

Dlatego pytamy Pana - gdzie Pan jest? Powinien być Pan tu. Z nami. I po prostu pomóc.
Jest pan kenijskim Amerykaninem. Przywódcą największego mocarstwa na świecie. Jest pan ostatnią nadzieją. Dlatego zapraszamy i będziemy czekać. Nic innego nam nie pozostało. 

Mieszkańcy Mathare Slum" 

[List jest częścią wystawy.]

kurator: Kamil Kuitkowski
współpraca: Justus Omondi