Please join our tour with Pameran Gerobak Angkringan from Sesama to Alun Alun Kidul in Yogyakarta.

Artists–Seniman_ Artyści:

Bogusław Bachorczyk, PL

Norbert Delman, PL

Orsay Eugene, IND

Marcin Janusz, PL

Tomasz Malka, PL

Brilian Arif Pramana, IND

Karol Radziszewski, PL

Arif Hanungtyas Sukardi, IND

Stach Szumski, PL

Bahtiar Syahri R Zain, IND

concept:

Przemek Branas, PL

[english]

"TEN GUYS IN ONE CAR"

A little boy’s dreams of rushing headlong at break-neck speed in a fancy car came true.
Let me start at the time when I was about five-to-six-years-old and a Zastava (my father’s car brand) was swapped for a Volkswagen. My father, being a car mechanic, could do a lot of tricks to speed up a car’s engine. He was mighty then!

Fashioning cars to personalize them and make them more efficient and exceptional was once a standard practice. From today’s perspective I could call it a Slavic fancy, somewhat misunderstood by the Western European countries. From tuning horsepower up to aesthetic accessories transforming the interior of a car to look almost like an apartment. What if the Slavic whim becomes even more bizarre the further one goes eastwards, and the most fantastic – in Asia? It took a journey to the East to understand that this fantasy was related to imagination, which was in turn related to an approach to life.

No road film can do without some madness and a memory of things past. In 2013, as I was observing the streets of Yogyakarta, it occurred to me to reduce the speed of vision in the road film I was cast in. A change of means of transport is necessary for a moment of madness to occur. So I swapped a plane for a car, and then – for a motorcycle…

The Sesama Gallery is a Polish-Indonesian entity within which I would like to exhibit works by artists from Indonesia and from Poland. They will be connected by a common exhibition space, a trolley used for selling assorted products. It is called Gerobak angkringan in Indonesia. The trolley will become a metaphorical car-space, a metalwork installation connecting artists from the two countries, turning them into a crew from shared wheels.

And what if we translated all these road films, where the whole plot revolves around characters locked in a vehicle and a motorway, plus a host of gansta bugs, and the gangsters, besides carrying guns in their car, cherish a world of their own inside it? What if we translated it all into a scenario for an exhibition in which the works on show would be works by best mates from shared wheels, while the surrounding space would be a road film set?

[bahasa indonesia]

"SEPULUH ORANG DI DALAM SATU MOBIL"

Mimpi seorang anak laki-laki untuk segera beradu dengan kecepatan tinggi di dalam mobil mewah menjadi kenyataan

Biarkan saya mulai pada saat saya berusia sekitar 5 – 6 tahun dan sebuah Zastava (merek mobil ayah saya) telah ditukar dengan sebuah Volkswagen. Ayah saya, merupakan seorang mekanik mobil, Ia bisa membuat banyak trik untuk meningkatkan performa mesin mobil. Dia menjadi sangat hebat!

Merombak mobil-mobil dengan membuatnya sesuai selera serta membuat lebih efisien dan luar biasa merupakan sebuah praktik standar. Dari perspektif hari ini, saya bisa menyebutnya sebuah gaya Slavy yang mewah, yang agak salah dipahami oleh Negara-negara Eropa Barat. Dari meningkatkan tenaga kuda hingga mengubah aksesoris estetis dari interior sebuah mobil sehingga terlihat hampir seperti sebuah apartemen. Bagaimana jika ragam Slavy menjadi lebih aneh saat dibawa ke bagian timur, dan yang paling fantastis - di Asia? Butuh perjalanan ke Timur untuk memahami bahwa fantasi ini terkait dengan imajinasi, yang pada akhirnya berhubungan dengan pendekatan untuk hidup. Tidak ada film tentang perjalanan yang dapat dikerjakan tanpa beberapa kegilaan dan sebuah memori masa lalu. Pada tahun 2013, ketika saya mengamati jalanan di Yogyakarta, kondisi tersebut menuntut saya untuk mengurangi kecepatan penglihatan dalam jalan film yang saya perani. Perubahan dari sarana transportasi diperlukan di saat terjadi kegilaan. Jadi saya menukar pesawat dengan mobil, dan kemudian - sepeda motor ...

Galeri Sesama adalah lembaga Polandia-Indonesia di mana saya ingin menunjukkan karya-karya seniman dari Indonesia dan Polandia. Mereka akan terhubung dengan ruang pameran umum, sebuah gerobak yang digunakan untuk menjual berbagai macam produk. Hal ini disebut Gerobak angkringan di Indonesia. Gerobak ini akan menjadi sebuah metafor mobil-ruang, instalasi besi yang menghubungkan seniman-seniman dari kedua negara, mengubahnya menjadi kru dari roda bersama.

Dan bagaimana jika kita menerjemahkan semua film-film perjalanan ini, di mana seluruh plot berputar mengelilingi karakter-karakter yang terkunci di dalam kendaraan dan jalan bebas hambatan, ditambah sekumpulan serangga, dan gangster, selain membawa senjata di dalam mobil mereka, juga menghargai dunia mereka sendiri di dalamnya? Bagaimana jika kita menerjemahkan itu semua ke dalam sebuah skenario untuk sebuah pameran di mana karya-karya yang dipamerkan adalah karya-karya rekan terbaik dari roda bersama, sementara ruang sekitarnya akan menjadi sebuah latar dari film tentang perjalanan?

[polski]

"DZIESIĘCIU CHŁOPAKÓW W JEDNYM AUCIE"

Marzenia chłopaka–dzieciaka o zapierdalaniu z zawrotną prędkością wypaśnym samochodem spełniają się.
Zacznę więc od momentu, gdy miałem około pięciu–sześciu lat a Zastawa (marka samochodu–samochód ojca) został zamieniony na Volskwagena. Ojciec, ponieważ jest mechanikiem samochodowym, potrafił zrobić wiele, aby samochód mógł jeździć szybciej. Wtedy to on mógł!

Przerabianie aut na własny styl i sposób, tak aby były bardziej wydajne i wyjątkowe, należało kiedyś do standardów. Z dzisiejszej perspektywy mogę powiedzieć, że była to słowiańska fantazja, której kraje Europy Zachodniej do końca nie rozumiały. Począwszy od przestrajania koni mechanicznych, skończywszy na dodatkach estetycznych, które powodowały, że auto w środku było niczym mieszkanie. A co jeśli ta słowiańska fanaberia jest jeszcze bardziej dziwaczna im dalej na wschód, a najbardziej fantazyjna w Azji? Trzeba było przejechać się na Wschód, aby zrozumieć, że ta fantazja związana jest z wyobraźnią, a ta z kolei z podejściem do życia.

Nie ma filmu drogi bez szaleństwa i wspomnienia o tym, co przemija. W 2013 roku, obserwując ulice Yogyakarty, pomyślałem, by zredukować prędkość w wizji filmu drogi, w którym biorę udział. Zamiana środka transportu jest konieczna, by nastąpił moment szaleństwa. Z samolotu przesiadłem się na samochód, następnie na motor....

Galeria Sesama to polsko–indonezyjski byt, w ramach którego chciałbym zaprezentować prace artystów z Indonezji i Polski. Łączyć ich będzie wspólna przestrzeń do ekspozycji, wózek służący do sprzedawania przeróżnych produktów. W Indonezji nazywany Gerobak ankrinban. To właśnie on stanie się metaforyczną przestrzenią–autem, metaloplastyczną instalacją łączącą artystów z tych dwóch krajów, tworząc z nich grupę kumpli z jednej bryki.
I co gdyby przełożyć te wszystkie filmy drogi, w których cała akcja dzieje się wokół bohaterów zamkniętych w aucie i autostrady, masy gangsterskich zajawek, w której to gangsterzy oprócz posiadania broni w aucie, mają tam swój własny świat? Co gdyby to wszystko przełożyć na sytuację wystawy, gdzie prace artystów pokazane na niej byłyby pracami najlepszych kumpli z jednej bryki, a przestrzeń wokół byłaby planem filmu drogi?